ความฝันของคีวู Ki-woo ตอบโต้ด้วยความเศร้าโศกปากกาจดหมายของเขาเองที่ส่งไปยัง Ki-taek ให้สัญญากับพ่อว่าเขาจะทำงานหนักและมีเงินมากพอที่จะซื้อบ้านหลังนั้นเพื่อปลดปล่อยพ่อของเขาว่าตอนนี้เขามีแผนพื้นฐานที่น่าสงสัย มหาวิทยาลัยและงานนั้นจะมีวิธีการทำเงินแบบธรรมดาสำหรับประชาชนประมาณ 90% ที่จะมาในภายหลัง เขาสามารถหันไปอีกด้านหนึ่งได้หรือไม่โดยตระหนักว่ามันเป็นเพียงความมั่งคั่งทางเศรษฐกิจที่สำคัญ จุนโฮออกไปในอากาศเพื่อให้คุณพิจารณา นอกจากนี้ยังเป็นไปได้อย่างสมบูรณ์แบบเนื่องจากความรุนแรงของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เขาจินตนาการถึงการรวมตัวของพวกเขาเช่นกันย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านพร้อมกับแม่ของเขาและพบกับพ่อของเขาหลังจากเวลานี้จบจดหมายของเขา (และภาพยนตร์) ในบันทึกย่อหวานอมขมกลืนนั่งอยู่ในบ้านชั้นใต้ดินกึ่งทรุดโทรม ทั้งหมดหายไปในขณะที่ความหวังไม่ใช่ มันเกือบจะเหมือนกับว่าบงจุนโฮแสดงให้เห็นว่าสิ่งนี้ควรเกิดขึ้นตั้งแต่แรกนั่นอาจเป็นเพราะแรงบันดาลใจของครอบครัวถูกเข้าใจผิดในการหวนกลับและความเป็นไปได้ที่ว่าชะตากรรมที่โชคร้ายของครอบครัวจะสามารถหลีกเลี่ยงได้ ครอบครัวสองครอบครัวนั้นหากว่าคิมไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องในการสร้างโชคลาภและขับไล่ตนเองให้พ้นจากความยากจนนอกอุทยาน ความโลภเป็นสิ่งที่ดี? บางทีในกรณีนี้อาจจะไม่มากนักและภาพยนตร์เรื่องนี้จะพาคุณเดินทางไปเพื่อดูว่าทำไม ไม่มีคนร้ายอยู่ที่นี่แค่ตกเป็นเหยื่อ ความไม่เท่าเทียมกันทางสังคมและความโลภของทุนนิยมเป็นสิ่งที่ฉันได้พบไม่ว่าจะเป็นกระแสต่ำหรือกระดูกสันหลังของภาพยนตร์ Joon Ho ทุกเรื่อง บางที ‘ปรสิต’ เป็นเพียงงานที่สำเร็จมากที่สุดของเขาในทรงกลมนี้ มันไม่ได้ถูกกล่าวถึงอย่างแปลกประหลาดและภายนอกว่า ‘Okja’ คือด้วย “คนร้าย” และ “วีรบุรุษ” ที่สร้างไว้อย่างชัดเจน แต่ด้วยการสำรวจหลายประเภทผ่านเส้นทางของมัน ‘Parasite’ จะสามารถลดบรรทัดนั้นได้อย่างสมบูรณ์ ดังที่ฉันได้กล่าวไว้ในส่วนสุดท้ายครอบครัวทั้งสามคนเป็นเพียงเหยื่อในที่สุดการกระทำหรือสถานการณ์ของพวกเขาเอง แต่ท้ายที่สุดมันไม่สำคัญ กระนั้นก็สามารถมีประเด็นสำหรับความทุกข์ที่ปราศจากความผิดที่เกิดขึ้นกับครอบครัวพาร์ค เห็นด้วยว่ามีสัญญาณว่าจริง ๆ แล้วมันอาจจะเป็นความสัมพันธ์ทางชีวภาพมากกว่ากาฝากคนอย่างไรทั้งสองฝ่ายของคนต่อสู้กันและในภาพยนตร์เรื่องนี้เก่งอีกครั้งในการให้คำตอบที่ชัดเจนและไม่เปิดเผยใน การแยกส่วนของการแบ่งทางเศรษฐกิจและสังคมที่ควบคุมการทำงานของมัน การโต้เถียงกันว่าภาพยนตร์เรื่องนี้มีมาตั้งแต่เริ่มต้นเกี่ยวกับความโลภของวัตถุและความปรารถนาที่จะลุกขึ้นอย่างรวดเร็วในโลกที่อาจต้องใช้เวลามากเกินไปสำหรับความดีของตัวเองมาถูกยกเลิกในบิตสุดท้ายของภาพยนตร์ ฉันยอมรับว่าแม้ว่าฉันจะไม่ได้หวัง แต่มันก็มีผลกระทบมากกว่าภาพยนตร์ที่จะเข้าข้างด้วยการประกาศสิทธิและความผิดของเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายและผู้กระทำผิดอย่างชัดเจน  

ในขณะที่มิสเตอร์พาร์คพยายามที่จะดึงกุญแจออกมาจากใต้ศพของเขาในช่วงเวลาเร่งด่วนเช่นกันเขาก็รู้สึกรังเกียจด้วย“ กลิ่นของคนจน” ที่มาจาก Geun-sae สิ่งนี้นำไปสู่ ​​Ki-taek snapping และสังหาร Mr. Park อย่างไม่ทันฉุดคิดถึงสิ่งที่จะตามมานั้นว่าจะเกิดอะไรขึ้นอีก ในขณะที่ Mrs. Park ถล่มด้วยความตกใจ Ki-taek ถูกรบกวนอย่างเห็นได้ชัดเมื่อเขาได้ยินการเปิดเผยที่ซ่อนอยู่ในบ้านของ Parks กำลังรอโอกาสที่จะหลบหนีรวมถึงกรณีอื่น ๆ อย่างไรก็ตามเมื่อเห็นลูก ๆ ของเขาเกือบถูกฆ่าตายด้วยน้ำมือของกึนซาสถานการณ์พูดทางเทคนิคเกี่ยวกับการสร้างของครอบครัวส่งเขาข้ามขอบ ต่อไปสู่การเล่าเรื่องสุดท้ายเผยให้เห็นชะตากรรมของตัวละครหลังจากวันที่โชคชะตานี้ เกิดอะไรขึ้นกับคุณพ่อ (Ki-taek)? ความคลั่งไคล้ในวันนั้นจบลงด้วยการทำลายสามครอบครัวด้วยความทะเยอทะยานสิ่งที่โชคร้ายอย่างแท้จริง แต่ถึงกระนั้นจุนโฮก็ปล่อยให้คุณยึดมั่นในความหวังในภาพยนตร์เรื่องสุดท้าย ตอนนี้ฟื้นตัวจากอาการโคม่านานสัปดาห์หลังจากการผ่าตัดสมองสภาพของเขาทำให้เขามีแนวโน้มที่จะอุบาทว์ของการหัวเราะไม่ จำกัด Ki-Jung ถูกเปิดเผยว่าได้รับบาดเจ็บจากการบาดเจ็บของเธอและในขณะที่ Chung-sook และ Ki-woo ไว้ทุกข์ให้เธอถูกทดลองในข้อหาละเมิดและหลอกลวง Ki-taek จะหายตัวไปและน่าจะเป็นไปได้ หลังจากฆ่า Mr. Park ด้วยเลือดเย็น   ทั้ง Moon-gwang และ Geun-sae ตายแล้วและครอบครัว Park ที่รอดชีวิตชะตากรรมของพวกเขาที่ไม่เปิดเผยบนหน้าจอได้ย้ายไปที่อื่นแล้ว เขาเฝ้าดูที่ครอบครัวใหม่ที่อาศัยอยู่ที่นั่นในความทรงจำและเฝ้าดูแสงสว่างไปที่ห้องใต้ดินที่กะพริบสะบัดสิ่งที่เขาตีความว่าเป็นข้อความในรหัสมอร์ส เกิดอะไรขึ้นกับคุณพ่อ (Ki-taek)? ความคลั่งไคล้ในวันนั้นจบลงด้วยการทำลายสามครอบครัวด้วยความทะเยอทะยานสิ่งที่โชคร้ายอย่างแท้จริง แต่ถึงกระนั้นจุนโฮก็ปล่อยให้คุณยึดมั่นในความหวังในภาพยนตร์เรื่องสุดท้าย ตอนนี้ฟื้นตัวจากอาการโคม่านานสัปดาห์หลังจากการผ่าตัดสมองสภาพของเขาทำให้เขามีแนวโน้มที่จะอุบาทว์ของการหัวเราะไม่ จำกัด Ki-Jung ถูกเปิดเผยว่าได้รับบาดเจ็บจากการบาดเจ็บของเธอและในขณะที่ Chung-sook และ Ki-woo ไว้ทุกข์ให้เธอถูกทดลองในข้อหาละเมิดและหลอกลวง Ki-taek จะหายตัวไปและน่าจะเป็นไปได้ หลังจากฆ่า Mr. Park ด้วยเลือดเย็น   ทั้ง Moon-gwang และ Geun-sae ตายแล้วและครอบครัว Park ที่รอดชีวิตชะตากรรมของพวกเขาที่ไม่เปิดเผยบนหน้าจอได้ย้ายไปที่อื่นแล้ว เขาเฝ้าดูที่ครอบครัวใหม่ที่อาศัยอยู่ที่นั่นในความทรงจำและเฝ้าดูแสงสว่างไปที่ห้องใต้ดินที่กะพริบสะบัดสิ่งที่เขาตีความว่าเป็นข้อความในรหัสมอร์ส

จุนโฮแสดงภาพที่แตกต่างอย่างต่อเนื่องที่นี่จากประชาชนทั่วไปที่ทุกข์ทรมานข้ามคืนสูญเสียบ้านและวิถีชีวิตของพวกเขาแม้ในน้ำท่วมที่เกิดและวิธีการในเช้าวันรุ่งขึ้น Yeon-kyo ยังคงอ้างว่าฝนดูเหมือนจะชำระอากาศ สภาพอากาศ แต่ถึงกระนั้นฉันเชื่อว่าชัยชนะของภาพยนตร์เรื่องนี้อยู่ที่การห้ามไม่ให้คุณเข้าข้างและกำจัดเจ้านายที่ร่ำรวยและไร้มารยาทในฐานะนักสังคมวิทยาที่ไร้ความปราณีและคนทั่วไปที่ทุกข์ทรมานในฐานะเหยื่อล้วนๆ คุณเป็นคนที่เห็นอกเห็นใจต่อสิ่งที่เกิดขึ้นกับครอบครัวที่ยากจน แต่ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายของคนที่ร่ำรวยมากขึ้นในเมือง: การขาดการจัดการทางอารมณ์อย่างสมบูรณ์ แต่อย่างใด เช้าวันรุ่งขึ้นปาร์คตัดสินใจที่จะจัดงานวันเกิดให้กับหนุ่มสาวดาซองและเชิญคิมส์จบการรบเมื่อคืนที่ผ่านมา ในขณะที่ Ki-woo และ Ki-Jung ได้รับเชิญให้เป็นแขกรับเชิญเป็นอาจารย์ทั้ง Ki-taek และ Chung-sook คาดว่าจะทำงานล่วงเวลาในการให้บริการของครอบครัว ในขณะที่งานปาร์ตี้ Ki-woo พยายามที่จะไปที่ชั้นใต้ดินด้วยหินมีบางอย่างในตัวเขาตื่นขึ้นมาอย่างชัดเจนด้วยความตั้งใจที่จะฆ่า Geun-sae อย่าทำผิดพลาดที่นี่เนื่องจาก Ki-woo ไม่ใช่นักฆ่า แต่เขาก็พร้อมที่จะล้มล้างใครก็ตามที่ยืนอยู่ในเส้นทางของการจ้างงานที่ฉ้อฉลในครอบครัวของเขากับสวนสาธารณะซึ่งเป็นสิ่งที่ช่วยให้พวกเขาอัพเกรดชีวิต หนึ่งในหลายกรณีที่ความทะเยอทะยานใช้เวลาเหนือเข็มทิศคุณธรรมของคน เขาไปที่ชั้นใต้ดินเพื่อพบว่า Moon-Gwang เสียชีวิตจากการบาดเจ็บที่เธอไว้บนหัวเมื่อคืนนี้หลังจาก Chung-sook ถูกเตะลงบันได Geun-sae ที่บ้าคลั่งเอาชนะด้วยความโศกเศร้าที่ภรรยาของเขาตายและเลือดไหลบนใบหน้าเนื่องจากกระแทกสวิตช์ไฟที่พยายามส่งเสียงร้องของเขาเพื่อขอความช่วยเหลือในมอร์สซุ่มโจมตีเขาและในขณะที่ทั้งสองเริ่มต่อสู้กัน Geun-sae ทุบหัวของ Ki-woo ด้วยหิน จากนั้นเขาก็ไปที่ลานปาร์ตี้ซึ่งมีมีดทำครัวอยู่ในมือ การทำร้ายร่างกายเป็นคำเล็ก ๆ สำหรับสิ่งที่ตามมาหลังจากนั้นเมื่อ Geun-sae แทง Ki-Jung ในหัวใจโอกาสครั้งแรกที่เขาได้รับและเห็น Geun-sae ในสถานะนั้นก่อให้เกิดความทรงจำของ Da-song จากวัยเด็กของเขาทำให้เขามีอาการชักและ ยุบ Ki-taek เผชิญกับสถานการณ์ที่นี่เมื่อมิสเตอร์พาร์คกรีดร้องใส่เขาเพื่อขอกุญแจรถเพื่อนำ Da-song ไปที่โรงพยาบาลในขณะที่เขาดูแลลูกสาวที่ตกสู่บาปเปิดเผยกับเธออย่างเปิดเผยเปิดเผยความจริงของพวกเขา เขาขว้างกุญแจในสภาพช็อคและพวกเขาตกอยู่ภายใต้การดิ้นรนของจุง – ซุกและกึนแซะการต่อสู้ของพวกเขาจบลงด้วยอดีตที่ถูกแทงหลังด้วยไม้เสียบ  

ฮันจินวอนผู้ร่วมเขียนบทภาพยนตร์เรื่อง ‘Parasite’ ใช้เวลานานในการค้นคว้าอย่างหนักเกี่ยวกับการแบ่งแยกชนชั้นที่ผู้คนในชีวิตจริงเผชิญอยู่รอบตัวเขาและวิถีชีวิตของพวกเขา เขาใช้เวลาหลายเดือนในการพบปะพูดคุยกับอาจารย์ผู้สอนคนขับรถและแม่บ้านขณะถ่ายภาพคนชั้นต่ำและย่านคนรวยในกรุงโซล นี่คือเหตุผลสำหรับวิธีการที่เป็นจริง ‘Parasite’ และความสวยงามด้วยวิธีที่มัน portrays Kims และสวนสาธารณะพร้อมกับบ้านและสภาพแวดล้อมของพวกเขา เพื่อให้เกิดความสมจริงที่สุด จึงจำเป็นที่ต้องศึกษาและซึมซับข้อมูลให้รอบด้าน ใกล้กับการเปิดตัวภาพยนตร์ในขณะที่เราได้รับการแนะนำให้รู้จักกับครอบครัวของคิมสมาชิกและที่พักที่เรียบง่ายและขาดแคลนหมายความว่าครอบครัวยังมีชีวิตรอดอยู่ รหัสผ่านทำให้การเข้าถึงอินเทอร์เน็ตไร้สายฟรีของครอบครัวหยุดลงสิ่งที่พวกเขาทำกันมานานแล้ว Ki-woo ลาดตระเวนมุมบ้านโดยใช้โทรศัพท์ติดกับเพดานเพื่อหวังจะจับสัญญาณได้ตอนนี้ Ki-jung น้องสาวของเขาเข้าร่วมแล้ว สิ่งที่ตลกก็คือพ่อแม่ก็แนะนำให้เด็กคนนี้ได้พบกับผู้คนด้วยในที่สุดพวกเขาก็พบว่ามีสัญญาณ WiFi ครอบคลุมอยู่ในห้องน้ำ มันเป็นข้อความที่ค่อนข้างแปลกที่จะเริ่มหนังเรื่องนี้และโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะแนะนำตัวละครเอกของคุณ: มีความทะเยอทะยานที่นี่มีความปรารถนามีความเจริญมีความเฉื่อยและความเฉื่อยชาเกี่ยวกับฉากนี้และสิ่งที่ควร ปกติของมันทั้งหมดที่โดดเด่นอย่างสมบูรณ์ อย่างไรก็ตามมันเป็นสิ่งสำคัญที่แสดงให้เห็นว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะเกี่ยวกับเรื่องใดและให้คุณทราบว่าชื่อเรื่องเกี่ยวข้องกับเนื้อหาของภาพยนตร์เรื่องนี้อย่างไร ก่อนที่จะรับบทภาพยนตร์ด้วยตัวเองและฉันต้องยอมรับว่าฉันทำอย่างนั้นโดยไม่ลางสังหรณ์ถึงสิ่งที่ต้องทำตามบนส้นเท้าของการชนะอย่างเป็นเอกฉันท์ที่ Cannes ที่บรรจุ Palme D’Or หรือแม้แต่รถเทรลเลอร์ เกี่ยวกับชื่อเรื่องของภาพยนตร์ Gisaengchung ตามที่ถูกเรียกในภาษาเกาหลีพื้นเมืองหรือ ‘ Parasite ‘ ซึ่งเป็นที่รู้จักกันทั่วโลกเป็นครั้งแรกและสำคัญที่สุดในละครทางสังคม ถ้อยคำและทุกอย่างที่ตามมาเป็นอนุพันธ์ของมันหรือเกิดจากมันโดยตรง แล้วละครสังคมจะเกี่ยวข้องกับสิ่งมีชีวิตที่รู้จักกันเพื่อป้องกันค่าใช้จ่ายของผู้ให้บริการรายอื่นซึ่งส่วนใหญ่ไม่รู้จักกับเจ้าภาพ แน่นอนว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ตอบคำถามตามเวลาที่มีการหมุนเวียน แต่วิธีที่มันใช้ความต้องการของมนุษย์และความไม่เสมอภาคทางสังคมอย่างไม่หยุดยั้งโดยหลักแล้วการทำงานระหว่างการแบ่งระหว่าง haves และ the nots และการพึ่งพาของแต่ละคนในขณะเดียวกัน ความบันเทิงผ่านเป็นสิ่งที่น่ายกย่องโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ที่จริงแล้วอัจฉริยะของบงจุนโฮทำงานที่นี่  

ติวหนังสือในบ้านผู้มั่งคั่ง ในช่วงต้นยุค 20 Bong Joon-ho รับงานเป็นครูสอนพิเศษคณิตศาสตร์สำหรับลูกชายของตระกูลที่ร่ำรวยในโซลเช่นเดียวกับที่คิมส์หนุ่มเริ่มทำงานให้กับสวนสาธารณะ ครอบครัวนี้อาศัยอยู่ในวงล้อมที่พิเศษที่สุดของเมืองในบ้านที่หรูหรา ในทางตรงกันข้ามบงมีการศึกษาน้อย แต่มีการศึกษาทางปัญญา เขาได้รับการแนะนำให้รู้จักกับครอบครัวโดยแฟนสาวของเขาในเวลานั้นซึ่งตอนนี้เป็นภรรยาของเขา เธอสอนเด็กเป็นภาษาอังกฤษอยู่แล้ว แต่พวกเขาต้องการผู้สอนวิชาคณิตศาสตร์คนอื่น ในการให้สัมภาษณ์กับTHR Bong Joon-ho กล่าวว่า“ พวกเขาต้องการครูสอนพิเศษอีกคนหนึ่งสำหรับวิชาคณิตศาสตร์ดังนั้นเธอจึงนำฉันไปข้างหน้าในฐานะเพื่อนที่ไว้ใจได้แม้ว่าฉันจะไม่เก่งคณิตศาสตร์จริง ๆ ก็ตาม” เรื่องนี้กลายเป็นเรื่องที่น่าสนใจที่จะมองว่าเป็นคู่ขนานกับคิมที่ไม่เคยมีประสบการณ์กับงานที่พวกเขาทำมาก่อน อันที่จริงบงจุนโฮไม่มีประสบการณ์ด้านคณิตศาสตร์เลยเขาเป็นนักสังคมวิทยารายใหญ่ผู้ใฝ่ฝันอยากจะเป็นผู้อำนวยการสร้างภาพยนตร์มาตั้งแต่สมัยมัธยม เขากล่าวเพิ่มเติมว่างานเหล่านี้ทำงานอย่างไร“ ไม่ใช่ว่าพวกเขาวางโฆษณาจำนวนมากที่กำลังมองหาความช่วยเหลือในประเทศ – คุณได้รับการแนะนำ” เราเห็นสิ่งนี้เป็นอย่างดีใน ‘Parasite’ ในขณะที่ Ki-woo แนะนำ Ki-jeong น้องสาวของเขาในฐานะเพื่อนร่วมชั้นของลูกพี่ลูกน้องขณะที่เธอโพสท่าเป็นนักบำบัดโรคศิลปะ แน่นอนว่าคนในครอบครัวที่เหลือตามมาเพียง แต่ต้องแกล้งทำเป็นไม่รู้จักกันเท่านั้น ในตอนแรกบงจุนโฮคิดว่าจะเปลี่ยนเรื่องราวให้กลายเป็นเวที แต่แล้วก็ตระหนักถึงคุณค่าของภาพยนตร์ในการตั้งค่าในความใกล้ชิดที่หายากที่แบ่งปันกันระหว่างคนรวยและคนจนที่แยกจากกัน เขากล่าวว่า“ …เมื่อคุณทำงานเป็นครูสอนพิเศษหรือแม่บ้านคุณอยู่ในพื้นที่ส่วนตัวมากที่สุดและทั้งสองฝ่ายต่างพากันมารวมตัวกันอย่างใกล้ชิด” เมื่อมองย้อนกลับไปที่ประสบการณ์ของตัวเองในฐานะผู้ปกครองเขาเปิดเผยว่าเด็กชายตัวเล็กที่เขาสอนพาเขาไปทุกมุมของบ้านและพูดถึงพ่อแม่ของเขาได้อย่างยาว อาจเป็นเพราะเหตุนี้บงจุนโฮถูกไล่ออกภายในสองเดือน แต่ยอมรับว่า“ ถ้าฉันไม่ถูกไล่ออกฉันอาจจะสามารถค้นพบสิ่งอื่น ๆ เกี่ยวกับครอบครัวนั้นได้ ฉันเป็นนักเรียนวิทยาลัยที่ไร้เดียงสา ฉันไม่ได้มีเจตนาร้าย แต่นั่นเป็นแรงบันดาลใจให้กับภาพยนตร์เรื่องนี้ ” วิธีการที่สมจริงไปสู่การเลือกปฏิบัติในชั้นเรียนที่เกิดขึ้นจริง บงจุนโฮเปิดเผยว่าเขาได้รับแรงบันดาลใจจากคนมากมายรอบตัวเขาทั้งคนรวยและคนจน“ ฉันได้รับแรงบันดาลใจจากคนที่ฉันเจอเป็นประจำทุกวัน”

แรงบันดาลใจในชีวิตจริงที่อยู่เบื้องหลัง ‘ปรสิต’ ‘ Parasite ‘ ของBong Joon-ho เป็นหนึ่งในภาพยนตร์ที่น่าสนใจที่สุดที่เคยสร้างมาอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนซึ่งเป็นภาพยนตร์ที่ทำให้คุณตกหลุมรักศิลปะการแสดงภาพยนตร์อีกครั้ง และนั่นเป็นการพูดอะไรบางอย่างถ้าคุณพิจารณาผลงานภาพยนตร์ของบงจุนโฮเพียงคนเดียว ผลงานของเขามีตั้งแต่ ‘Memories of Murder’ ถึง ‘Mother’ ซึ่งทั้งหมดเป็นอัญมณีอมตะที่ทำให้ผู้ชมตื่นตาไปกับวัฒนธรรม แต่ด้วย ‘Parasite’ Joon-ho ทำให้มันสูงขึ้นในวิธีที่ยอดเยี่ยมและคาดไม่ถึง ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ‘ Parasite ‘ จะอยู่ในอันดับต้น ๆ ของรายการภาพยนตร์ของคุณในปีนี้และแม้แต่ทศวรรษที่ผ่านมาสำหรับเรื่องนั้น มันเป็นเรื่องแปลกประหลาดที่น่าอัศจรรย์ทั้งเฮฮาและน่ากลัวในวิธีที่หายากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้เพราะมันให้ความเห็นที่น่ารังเกียจเกี่ยวกับการแบ่งแยกชนชั้นและทุนนิยม มันคือทั้งหมดที่คุณอาจต้องการที่จะเป็น แต่ยังไม่ได้ นี่เป็นเพียงเพราะมันจะดีกว่าจินตนาการที่ดุร้ายที่สุดของคุณในสิ่งที่ภาพยนตร์เรื่องที่สมบูรณ์แบบอาจเป็นเช่นนั้นได้ มันสร้างประวัติศาสตร์ด้วยการกลายเป็นภาพยนตร์เรื่องแรกของเกาหลีใต้ที่ชนะ Palme d’Or และประสบความสำเร็จในเรื่องนี้ด้วยคะแนนเสียงเป็นเอกฉันท์ มันเป็นคู่แข่งอันดับต้น ๆ ของรางวัลออสการ์สาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยมปีนี้ ‘Parasite’ ไม่เพียง แต่ท้าทายประเภทมันยังท้าทายความคาดหวังของคุณเพราะมันเปลี่ยนจากละครตลกเป็นละครได้อย่างราบรื่นในที่สุดก็เปลี่ยนตัวเองให้กลายเป็นหนังสยองขวัญที่แท้จริงในเวลาที่มันจบลง ภาพยนตร์เรื่องนี้ติดตามชีวิตของคิมส์ครอบครัวผู้ว่างงานที่ยากจนซึ่งอาศัยอยู่ในห้องใต้ดินที่คับแคบในกรุงโซลเนื่องจากพวกเขาค่อยๆแทรกซึมเข้าไปในชีวิตของสวนสาธารณะที่ร่ำรวยและมีเสน่ห์ผ่านการหลอกลวง แต่เมื่อมันดำเนินไปเรื่อย ๆ ชีวิตของพวกเขาจะยุ่งเหยิงมากขึ้นเรื่อย ๆ ในที่สุดทำให้เราถามว่าใครเป็นปรสิตตัวจริง หากคุณสงสัยว่าอะไรเป็นแรงบันดาลใจให้กับภาพยนตร์ที่แยบยลชิ้นนี้คุณก็มาถูกที่แล้ว นี่คือทุกสิ่งที่เรารู้ ปรสิตอยู่บนพื้นฐานของเรื่องจริงหรือไม่? ใช่ แต่ไม่สมบูรณ์ ‘Parasite’ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับเรื่องจริงโดยเฉพาะ แต่ได้รับแรงบันดาลใจจากประสบการณ์ชีวิตจริงของ Bong Hoon-jo แน่นอนตั้งแต่เขาอายุ 20 ปี มันขึ้นอยู่กับการเผชิญหน้าอันใกล้ชิดครั้งแรกของบงกับครอบครัวที่มีฐานะร่ำรวยในขณะที่เขาพยายามทำให้ปลายพบกันเป็นชายหนุ่ม ประสบการณ์นี้ติดอยู่กับเขาตลอดหลายปีที่ผ่านมาทำให้เขาตระหนักถึงสิ่งสำคัญบางอย่างเกี่ยวกับการเลือกปฏิบัติในชั้นเรียนและวิถีชีวิตของคนรวย