หนังไทย จะโกอินเตอร์ได้ในตอนไหนรอมากกว่า 30 ปีแล้ว

เชื่อหรือไม่ว่า หนังไทย ตลอด 20-30 ปีที่ผ่านมาเกือบจะไม่มีการพัฒนาใดๆ เลยก็ว่าได้ นอกจากเปลี่ยนตัวละครเหรียญนางเอกและพระเอกไปตามยุคตามสมัยแต่บทบาทเรื่องราวต่างๆ เว็บรีวิวหนัง นั้นยังคงเป็นรูปแบบเดิม สิ่งที่ยังเหมือนเดิมในยุคก่อนเลยนั่นก็คือถ้าเป็นการต่อยตีกันก็จะเป็นตามร้านอาหารหรือไม่ก็จะเป็นตามจุดใหญ่ๆ ที่มีคนรู้จัก และถ้าจะเป็นเรื่องของการโรแมนติกสักนิดก็คงไม่พ้นในเรื่องราวของการบอกรักกันตามริมทะเลหรือไม่ก็ตามป่าเขา

ซึ่งต่างชาติเขาได้พัฒนาเรื่องนี้ไปทั้งหมดแล้ว การต่อสู้หรือการต่อยตีกันแต่ละครั้งจะต้องเล่นของใหญ่มีการทำลายตึกหรือมีการทด และในเรื่องของการบอกรักหรือฉากโรแมนติกอาจจะมีการต่อเติมไปถึงต่างประเทศอยู่นอกโลกหรือแม้แต่กระทั่งอยู่ในอีก 1 มิติก็เกิดขึ้นได้อยู่เสมอ ความเป็นไทยยังคงรูปแบบเดิมไม่เปลี่ยนแปลงถือได้ว่าเป็นอนุรักษ์นิยม หรือเป็นเรื่องราวที่ล้าสมัยกันแน่

วงการ หนังไทย ไม่พัฒนาเพราะเรื่องราวของการเงินไม่เจริญเติบโต

ถ้าเราดูให้ดีก็จะเห็นได้ว่าวงการหนังไทยนั้น มีผู้ที่พัฒนาหนังเพียงแค่ไม่กี่เจ้าและถ้าเป็นการพัฒนาหนังหรือเป็นการสร้างหลังที่ไม่ตรงใจกับเจ้าของนายทุน บอกได้เลยว่าเรื่องราวเหล่านี้ไม่สามารถเกิดขึ้นได้อย่างแน่นอน โดยเฉพาะการลงทุนหนังที่มีงบประมาณสูงเกินความจำเป็น การวาดเรื่องราวเหล่านี้แทบจะเป็นไปไม่ได้ ถ้าเราสังเกตให้ดีหนังในบ้านเรามีการฉลองมากที่สุดก็จะเป็นเรื่องราวของ

มีคนเข้าไปดูหนังทะลุ 100 ล้านบาทมากที่สุดก็อาจจะเป็นแค่ 200 ล้านบาท ถ้าเปรียบเทียบกับประเทศใกล้เคียงเราแล้วอาจจะอยู่เพียงแค่อันดับ 5 หรืออันดับ 6 ของประเทศเขาก็ได้โดยเฉพาะประเทศที่มีการพัฒนาอย่างรวดเร็วอย่างเช่นประเทศเกาหลีหรือประเทศญี่ปุ่น เรื่องราวของการถ่ายทำหนังมีการใช้ special effect และมีเรื่องราวที่เหนือจินตนาการต่อเนื่องมาโดยตลอด

แต่ถ้าเรานำเรื่องราวเหล่านี้ไปเปรียบเทียบกับใครอเมริกาหรือถ้าสั่งของยุโรปบอกได้เลยว่าเราไม่ติดหนังทำเงินของเขาอย่างแน่นอนจะกลายเป็นเพียงแค่หนังเกรดบีหรือเกรดซีเท่านั้น

ภาพยนตร์ไทยหรือหนังไทยติดเรื่องของนายทุนเป็นหลัก

ภาพยนตร์ไทยหรือหนังไทยยังคงติดในเรื่องของนายทุนเป็นหลัก ตราบใดที่เรายังคงใช้นายทุนแบบเดิมไม่มีการต่อยอดกับต่างประเทศหรือมีการใช้เรื่องราวของต่างประเทศเข้ามาพัฒนาหนังไทยเราก็ยังคงเจอเรื่องแบบเดิมๆ ทุกอย่างเหมือนเดิมเปลี่ยนแค่ตัวแสดงให้มีชื่อเสียงขึ้นมาเท่านั้น ใครที่อยู่ในวัย 40 ก็คงจะรู้ดีว่าหนังไทยเมื่อ 20 ปีที่แล้วกับปัจจุบันไม่ได้มีความแตกต่างกันแม้แต่น้อย อย่าถามหาความพัฒนาถ้านายทุนยังคงเป็นเจ้าเดิม