การต่อสู้ดิ้นรนของทุกคนก็เพื่อความอยู่รอดไม่ว่ามันจะต้องแลกมากับอะไรก็ ต้องยอม สำหรับตัวผมแล้วได้ดูเรื่องนี้ก็ต้องย้อนกลับไปดูซ้ำแล้วซ้ำอีกเป็นประจำ มันน่าหดหู่ใจมากเลยนะครับ ถ้าวันนึงเราต้องตกอยู่ในสถานการณ์แบบนั้น ภาวะที่ไร้ทางออก ภาวะจำยอมที่ต้องกัดฟันสู้กันยิบตา คงไม่มีอะไรต้องเสียแล้ว อารมณ์ของหนังมันสร้างให้เราคิดเช่นนั้นได้ตลอดดึงผมไว้ได้อยู่หมัด ไม่ว่าจะเป็นภาวะแวดล้อมของมนุษย์โลกที่เต็มไปด้วยซากปรักหักพัง แต่บน Elysium กลับเต็มเปรี่ยมไปด้วยความเพียบพร้อมไปเสียทุกสิ่ง เมื่อใดก็ตามที่เกิดการแบ่งแยกและกดขี่ทางชนชั้นอย่างรุนแรง สังคมก็จะผลักดันให้เกิดพลังบางอย่างเพื่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลง ไม่ว่าจะในรูปแบบการปฏิวัติหรือการปฏิรูป แต่ไม่ว่าวิธีไหนก็เชื่อว่าคงไม่เป็นที่ชื่นชอบนักเพราะคนเรามักพยายามเลี่ยงความเปลี่ยนแปลงที่ทำให้เราต้องเหนื่อยปรับตัวและปรับใจ แต่เมื่อมันจวนตัวและกดดันถึงขีดสุดจริงๆ ก็คงทำอะไรไม่ได้มากนัก ปมปัญหาที่เรื่องนี้ผูกขึ้นมา ก็คือเรื่องเดิมๆ ที่เราเคยพบหรือเคยอ่านเจอในประวัติศาสตร์มาตลอดตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน สะท้อนให้เห็นว่าในอนาคต มวลมนุษยชาติก็คงพบเจอแต่เรื่องเดิมหากไม่ยอมเรียนรู้จากอดีต…เพราะอดีตไม่ใช่เรื่องที่เราควรยึดติดแต่เป็นบทเรียนชิ้นสำคัญไม่ให้เราผิดพลาดเหมือนที่ผ่านมา บทสรุปของหนังเรื่องนี้ก็คงหนีไม่พ้นที่แล้วแล้วมา สุดท้ายความยิ่งใหญ่ของระบบก็ต้องพ่ายให้กับหัวใจของคน ภาพการทำลายร้างและการต่อสู้ที่ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมกันก็สาดห่ากระสุนใส่กันอย่างไม่หยุดยั้งทำให้ผมนี่สนุกตามไปด้วยเลย มันครบทุกอารมณ์จริงๆ เลยครับ ภาพของแม็กซ์และแม่ชีที่ดุแม็กซ์ที่แม็กซ์ขโมยของเพื่อหวังว่าจะเก็บเงินแล้วขึ้นยานเถื่อนขึ้นไป Elysium นี่ทำให้ผมน้ำตาแตกเลย ความบริสุทธิ์ของเด็กที่ต้องการมีชีวิตที่ดีกว่า ความหวัง และความฝันของเขานี่ทำให้ผมนำมาปรับใช้ในชีวิตได้ค่อนข้างเยอะเลยครับ แต่จะไม่ว่าอย่างไรก็ตามความถูกต้องความมีเสรีภาพในการใช้ชีวิตบนพื้นฐานหลักศักดิ์ศรีแห่งความเป็นมนุษย์นั้นก็ยังเป็นเรื่องที่หลายสังคมยังต้องเผชิญอยู่ไม่จบไม่สิ้น พลเมืองแต่ละชั้นก็ต้องดำเนินชีวิตของตัวเองต่อไป อยู่ในโหมดของตัวเองไม่ก้าวล่วงซึ่งกันและกัน และคงเป็นการยากที่เราจะทะลายกำแพงแห่งความกีดกั้นแบ่งแยกได้อย่างในหนังที่เพียงแค่กดปุ่ม Reset มันก็เหมือนใหม่ได้ทุกเรื่อง
